Δήμου Ελένη - Βιογραφικό & δισκογραφία

Μουσικόραμα - Ελένη ΔήμουΔήμου Ελένη
Γεννήθηκε στην Αθήνα από πατέρα Βορειοηπειρώτη και μάνα Μικρασιάτισα και σπούδασε στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών. Η Ελένη Δήμου γίνεται γνωστή με την εμφάνισή της στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης του ΄81, κερδίζοντας το Α! Βραβείο, με το τραγούδι «Μι΄ αγάπη σαν κι αυτή». Έχοντας δουλέψει αρκετά χρόνια σε νυκτερινά μαγαζιά, η έμπειρη σιγουριά της φωνής της με το χαρακτηριστικό κοντράλτο ηχόχρωμα, της δίνουν τη δυνατότητα να μπει στο χώρο της δισκογραφίας.

Με το «΄Εχω φίλους» (΄82) , σε τραγούδια Γ. Ζουγανέλη, Α. Βαρδή, Γ. Σκούρτη, Μ. Ελευθερίου κ. ά. μπαίνει δυναμικά στο χώρο, με ισχυρό ερμηνευτικό προφίλ. Η συμμετοχή της στο «Μίλα μου απλά» των Τ. Μπουγά - Α. Ανδρικάκη την ίδια χρονιά, στο πλευρό του Γ. Πάριου και του Μ. Λιδάκη, ξεδιπλώνει το χάρισμά της να κινείται με ευελιξία σε διαφορετικού ύφους τραγούδια, με φυσική δραματικότητα σύγχρονου ερμηνευτικού τρόπου.

Το ΄84, με το «Α΄ και Β΄ προβολή», συνδυάζοντας τραγούδια σε σημερινό ύφος (Τ. Μπουγά) , με επανεκτελέσεις τραγουδιών (Μ. Λοΐζου, Σ. Ξαρχάκου, Δ. Μούτση, Γ. Σπανού) , με ομοιογενές ενορχηστρωτικό χρώμα, καταφέρνει να προσδώσει, σε σύντομο χρονικό διάστημα, προσωπικό χαρακτήρα ερμηνείας.

Εισάγει το στοιχείο του «μοντέρνου» (πόπ) στο ελληνικό τραγούδι, καλά συναρμοσμένου με το έντεχνο και το λαϊκό της εποχής, καθιερώνοντας έναν «δυτικού τύπου» ερμηνευτικό τρόπο.

Η συνεργασία με τον Λάκη Παπαδόπουλο και την Μαριανίνα Κριεζή στο «Κατά βάθος αλεπού» (΄86), εκμεταλλεύεται τα ιδιαίτερα στοιχεία της φωνής της, και την καθιερώνει, με μια βεντάλια τραγουδιών που κινείται από την μπαλάντα στο ροκ ΄ν ρόλ, με χιούμορ και ανατρεπτικότητα που θα χαρακτηρίσουν την πορεία της. Οι συνεργασίες της με τον Γ. Νταλάρα (Ολυμπιά, Περοκέ) και οι δισκογραφικές συμμετοχές με τραγούδια που κάνουν ιδιαίτερη επιτυχία («Δεν πιστεύω» / Μ. Ρακιντζή, «Ανησυχώ» /Λαθρεπιβάτες, «Αν θυμηθείς τ’όνειρό μου» Μ. Θεοδωράκη/ «Γ. Νταλάρας:Ζωντανές ηχογραφήσεις» -όλα του ΄87), την κάνουν την αγαπημένη φωνή του κοινού.

Το ΄88 με τα «Προσωπικά» του Γ. Σπανού, εκτοξεύεται στα ύψη σε πωλήσεις, κάνοντας έναν από τους καλύτερους δίσκους της καριέρας της. Την επόμενη πενταετία, αρχής γενομένης με τις πολυσυλλεκτικές «Αντιθέσεις» (΄89), να συνδυάζουν έθνικ, ποπ και δημοτικά στοιχεία, συνεχίζει την ανοδική της πορεία με σύγχρονες ρυθμικές μπαλάντες «γυναικείας» ευαισθησίας σ’ ένα παιγνίδι πάνω στη θεματική των διαπροσωπικών σχέσεων. («Κανείς δεν είναι κανενός» ΄90, «Μιά ζωή δεν φτάνει» ΄91, «Η ζωή είναι γυναίκα» ΄93).

Από το ΄94 και μετά, έχοντας διαγράψει μια δεκαετή τροχιά επιτυχιών, φαίνεται να αποδυναμώνεται, υπερεκτιμώντας δυνατότητες που δεν είχε και υποτιμώντας τις υπάρχουσες. Αδυνατεί να βρει το στίγμα της, εγκλωβισμένη σε παρελθούσες επιλογές, και στην ασφυκτική περίοδο των «διαχωριστικών γραμμών» που άτυπα υιοθετεί ο χώρος. Λαϊκή ή ποπ; Του έντεχνου ή του ελαφρού; Η Ε. Δήμου δείχνει να μην απαντά, και σταδιακά είτε σαμπαταριζόμενη από τους «περιοικούντες», είτε απο τον ίδιο της τον εαυτό («Η Ελένη των Φεγγαριών» και «Αθώες Ενοχές» ΄94, «Υπόθεση καρδιάς» ΄95, «Ακου λοιπόν» ΄96, «Πόρτο-Ρίσκο» ΄99) , χτυπάει –απλά- «... . κάρτα» στο ελληνικό τραγούδι, παρά τις όποιες ερμηνευτικές εκλάμψεις. («Ο Μάγος της πόλης» Μ. Μάτσα, «Ζούμ 5» συνεργασία σε θέαμα-πρόταση του Σ. Κραουνάκη χωρίς αποδέκτες).

Δισκογραφία

Το 1981 πήρε το Α΄ βραβείο του 20ού Φεστιβάλ Θεσ/νίκης με το τραγούδι της Σάσας Μανέττα «Μια αγάπη σαν κι αυτή»

Ο δίσκος της "Προσωπικά" (1988) με τραγούδια του Γ. Σπανού ξεπέρασε τις 100.000 αντίτυπα ("πλατινένιος")

Τραγούδια του Λάκη Παπαδόπουλου "Κατά βάθος αλεπού" (1986), που ξεπέρασε σε πωλήσεις τα 80.000 αντίτυπα

"Αντιθέσεις" (1989)

"Κανείς δεν είναι κανενός" (1990)

"Μια ζωή δεν φτάνει" (1991)

"Η ζωή είναι γυναίκα" (1993)

"`Εχω φίλους" (1982)

"Α' και Β' Προβολή" (1984)

"Δεν πιστεύω" (1988)

"Ο Μενούσης/Το χιόνι" (1989 maxi-single)

"Πάθη" (1990 εκκλ. μουσική σε διασκευή Δ. Παπαποστόλου)

"Φώτα παρακαλώ" (1990 τηλεοπτική μουσική)

"Everybody needs a friend/You 're on" (1990 maxi-single με μουσική Τέρυ Σιγανού)

"Η Ελένη των φεγγαριών" (1994)

«Αθώες ενοχές» (1994)

"Υπόθεση Καρδιάς" (1995 σε στίχους Τασούλας Θωμαϊδου)

«Κι εγώ είμαι η Ελένη-26 Χρυσές επιτυχίες» (1995)

«`Ακου λοιπόν» (1996 ο 15ος δίσκος της. Περιέχει τραγούδια του Γ. Σπανού), κ.λπ.

Συμμετοχές

"Μίλα μου απλά" (1982)

"Μια ζωή στα Piano Bar" (1987)

"Μωρό μου φάλτσο" (1987)

"Απόψε λέω να μην κοιμηθούμε" (1987)

"Ζωντανές ηχογραφήσεις" (1987)

"Συνήθειες" (1990)

"Με τσιγαράκι" (1991)

"Ο κήπος στην ταράτσα" (1992 με τραγούδια του Τάσου Μπουγά)

"Το τραγούδι γυμνό" (1992)

"Εφ' όλης της ύλης" (1993)

"Νυχτερινό υστερόγραφο" (1993)

"20 χρόνια θέατρο" (1994 δίσκος με τραγούδια του Σάκη Τσαλίκη, συμμετοχή σε 2)

"Ντουέτα" (1994 του Κώστα Τουρνά)

«Η Γλυκερία τραγουδάει Αντώνη Βαρδή» (1996)

«`Ανθη ευλαβείας» (1996 του Χρ. Νικολόπουλου)

«Παράρτημα Α΄» (1996 παιδική μουσική του Δ. Σαββόπουλου)